Remote viewing

Ken je de term Remote viewing?

Het is een verschijnsel waarbij een persoon op afstand informatie kan verkrijgen over een object, locatie, persoon of gebeurtenis zonder enige voorkennis of fysieke waarneming. Het proces van remote viewing begint met het afstemmen van de geest op de informatie die moet worden verkregen. De remote viewer concentreert zich op het doelwit en gebruikt vervolgens verschillende technieken om informatie te verkrijgen.

Een remote viewer kan bijvoorbeeld gebruikmaken van mentale beelden, sensaties, emoties of woorden om informatie te ontvangen. De remote viewer kan ook gebruikmaken van hulpmiddelen, zoals een kaart, een foto of een persoonlijke eigendom van het doelwit om de verbinding te versterken en de informatie te ontvangen.

Het kreeg aandacht in de jaren zeventig toen het Amerikaanse ministerie van Defensie en de Central Intelligence Agency begonnen met het onderzoeken van het mogelijke gebruik ervan voor het verzamelen van inlichtingen

In 1970 begon het Amerikaanse Ministerie van Defensie, in samenwerking met het Stanford Research Institute, met het onderzoeken van het gebruik van remote viewing voor inlichtingendoeleinden.

Externe kijkers werden getraind om toegang te krijgen tot informatie over een doellocatie of object met behulp van hun intuïtie en perceptie. Het onderzoek duurde meer dan twee decennia en leidde naar verluidt tot enkele succesvolle inlichtingenoperaties.

Remote viewing werd ook gebruikt in andere landen, waaronder het Verenigd Koninkrijk, waar het Ministerie van Defensie een geheim onderzoek van 168 pagina's uitvoerde om de potentiële waarde van remote viewing en andere paranormale verschijnselen voor het verzamelen van inlichtingen te bepalen.

Remote viewing werd tijdens de Koude Oorlog ook gebruikt als een manier om Sovjet-ontwikkelingen te volgen zonder de kosten of risico's van traditionele spionagemethoden.